Kleine plattdeutsche Geschichten und Gedichte (in ostfriesischem Plattdeutsch)
 
..zurück zur Hauptseite
..zurück zur Titel-Übersicht
Wiehnachten

Dat mutt verleden Johr in de eerste Dezemberweek west wesen, as mien Froo un ik uns noch to 'n lüttjen Spazeergang dör de Stadt up de Padd maken deen. 'T weer windig, kold un mall und dat fung ok all weer an to spüttern, dat wi uns bi 'n lüttjen nejen Laden unnerstellen mussen. Antiquitäten stunn door baven de Dör. „Denn laat uns man de Antiquitäten maal ankieken“, sää ik. „Weer een van de Frömden, de meent, dat hier in Pott Nörden ok in d' Winter völ Geld to verdenen is“, sää mien Froo. All wat wi to sehn kregen weeren: Olle Tellers, Tassen, Tee- un Koffjepotten, Mesten, Gabels un Löpels. All sükse Saken, de wi van Oma ok noch in d' Keller stahn harr'n. De Wind un Regen wurr steviger un wi verkropen uns immer nahder an dat lüttje Fenster, in d' Schuul. Ik kunn nix sehn, wat mi interesseert harr, man Krista, mien Froo, seeg wieder achtern 'n holten Stohl mit Armlehnen stahn, so 'n richtigen ollen Sörgstohl. „Of de ok woll to verkopen is?“,  froog se.  „Dat mag woll“,  sää ik, „man wat wullt du door denn mit?“ „De sücht so ollerweltsk un so mackelk ut, de will ik mi mörgen maal wat genauer ankieken“, sää Krista, mien Froo un doormit weer dat eerstmaal daan.
Middags, de anner Dag, kwem mien Froo heel upgereegt na Huus un vertellde mi, dat de Stohl doch to verkopen weer un ok heel neet so dür, as een denken kun un dat man door good in sitten kunn. Ik wuß eerst neet woorvan se proten dee man denn  full mi de lüttje neje Laden weer in, mit de Tellers un Potten. Ik sää: „Dat weer je ok woll wat, wenn du 'n Stohl kopen wullt, woor 'n neet in sitten kann. Aber woor wullt du de denn henstellen, wi hemmen ja keen rechten Stee för so 'n groten Stohl.“ „Och“, sää Krista, „dat sall'n wi woll torecht kriegen. Denn stell'n wi de Disch 'n bietjet na de Dör to un de anner Stohl, de bruken wi denn ja neet mehr, de kummt up d' Böhn.“ „Mi sall dat recht wesen“, sää ik, „wenn du  de Stohl geern hemmen willt.“
Snamiddags fohren wi denn weer in d' Stadt un keken uns dat Dings nochmaal genauer an. Ik harr hier noch wat uttosetten un funn door noch wat to mickern un harr de Pries denn ok bold good wat runnerhannelt. „Aber immer noch Geld genoog för 'n Stohl“, sää ik. Man ik kunn sehn, dat de Bliedskupp un dat Lüchten in Kristas Ogen verswunnen weer.
As de Dör bimmeln dee un een nejen Kunn in d' Laden kwem, sää ik fell: „Good, denn laat uns de Stohl man nehmen.“ Dat mi hum nüms mehr wegsnappen kunn, nu wull ik de Stohl ok hemmen.
As wi hum naderhand denn in d' Huus harr'n un mien Froo uns Wahnstuuv 'n bietjet umstellt harr, do leet mi dat recht wat to, mutt ik seggen, de neje Sörgstohl pass' wunnerboor in uns Eckje.
Un ik kunn 't neet verwachten ok Habbo, mien Nahber, stolt de "neje Wahnstuuv" to wiesen, as wi  savends laat van 't Kegeln na Huus kwemen. Man door weer keen Stohl mehr, all weer as immer. (Habbo mutt säker docht hemmen, ik harr mien Künn versapen.)
Annern Mörgen froog ik Krista, wat nu denn mit de Stohl weer. „Welke Stohl meenst du?“ froog se sliemsk, „och so, du meenst de ollerweltske Stohl van güstern, de hebb ik glieks an Pastor Wiemers wiederverköfft, du weerst ja neet heel so kien an dat "Dings" un ik doch, wenn de hum hemmen will, denn sünd wi hum glieks weer los.“ ---
Dat weer 'n Daalslag för mi.
„Nää man“, sää ik, „nu harr ik mi nett an de Stohl wennt un harr hum ok 'n bietjet in d' Hart slaten un nu is he all weer weg." --- "Ja, ja, so sünd de Froenslü nu maal", doch ik, "man wie sallen woll nochmaal  annerseen finnen.“
So heel kunn ik dat neet begriepen man ik harr vör Wiehnachten so völ um de Ohren, dat ik dat "Stohl-Kapitel" gau weer heel vergeten harr.
Man as an Wiehnachtsavend de moje Sörgstohl denn doch unner d' Wiehnachtsboom stunn, hebb ik mi doch freit un mien leeve Froo hett mi weer düchtig een bipult.
 

    Johannes de Vries
Anmerkung:
Die Geschichte ist frei erfunden. Jede Ähnlichkeit, auch der Namen, mit lebenden Personen wäre rein zufällig.
..zurück zur Hauptseite
..zurück zur Titel-Übersicht
Lees un schriev ok Platt, dat lehrst du glatt!