Kleine plattdeutsche Geschichten und Gedichte (in ostfriesischem Plattdeutsch)
 
..zurück zur Hauptseite
..zurück zur Titel-Übersicht

 
 
 Sömmerdag
 
     
De Sünn is all uptied "to Been",
man anners is noch nüms to sehn.
Dat junge Poor tegenaver is noch in 't Bedd,
de slapen woll immer noch, so as dat lett.
In de Nacht sünd al de Fensters wied apen
und du hörst so mennig Beddstee kraken.
Se hosten, prusten, dreihen sük hen un weer torügg
un enigen sünd (bi de Hitz) ok noch besünners flügg.
Dat is heet un ik ligg heel un dall unner d' Laken,
de Müggen, weetst du, door kannst du nix maken.
Fiev of seß hebb ik all fangen, de kleven an de Wand
un Nummer söven steckt mi nettakkraat in de Hand.
„Dat eenzigst' wat an di noch söt is, is dien Blood“,
seggt mien Froo, man se meent dat ja good.
De Kopp is verbrannt, dat deit mi so sehr,
völ Hoor is door baven ok ja neet mehr.
Dat word al een minner, word d'r woll seggt,
man anners geiht di dat ja heel neet so slecht.
Du hest dat best Leven wat een sük denken kann,
blot dat du keen achtteihn mehr bist, dat is dat ja man.
     

In d' Tuun gifft upstünds neet so völ to Fröten,
't is al knakendrög, du bruukst blot 'n bietjed geten.
De Blömen bleihen fein un sünd vull in d' Saft,
woorher nähmen se, bi de Hitz, blot noch de Kraft.
Hier un door lett een Buschk doch de Bladen hangen,
man mit de tokamen Regen sall de sük woll fangen.
Ik maak mien Middagsstünnje un ruh mi fein ut,
in de Middagshitz gah ik sowieso neet mehr rut.
Nahst gah ik denn los un haal Fleesk un Beer,
de Avend is lang un flietig grillt word d'r weer.
Averall is Daak, al de Tuuns stahn in d' Rook,
eerst stinkt dat ja önlik man denn ruckt dat good.
Fleesk, Wurst un dat süffige Beer van d' Fatt,
wi drinken meest völs to völ un eten uns satt.
Wo herelk moi is dat Leven in Moders Natur,
man well to völ drinkt, liggt mörgen in d' Suur.

Un word dat denn doch later un de Ogen fallen di to,
denn is 't Tied na Huus to gahn, dat geiht nett noch so.
Du slingers stiekum achtern 'rum, dat dat nüms sücht,
man in d' Slaapkamer is 't warm un keen goden Lücht.
Du rittst de Fensters apen un lettst de köhle Lücht 'rin,
so is dat beter meenst du man door sünd weer dien Frünn'.
De Müggen sünd d'r all weer un wachten up dien Blood,
ik dreih mi hen un her, eerst tegen mörgen slaap ik good.
De Sömmers weeren herelk, ok bi mien Ollern as Kind,
  man ik dröm van d' Winter mit Ies, Sneei un de kolle Wind.

 


-

 
                                            Johannes de Vries
 
..zurück zur Hauptseite
..zurück zur Titel-Übersicht
Lees un schriev ok Platt, dat lehrst du glatt!