..zurück zur Hauptseite
..zurück zur Titel-Übersicht

As ik eenes mojen Avends mit uns Hund nochmaal dör dat Dörp leep, kwem ik ok bi een van mien Fründen, Gerd Watermann, vörbi. He weer nett in d' Tuun an d' Fröten un harr woll keen rechten Lüst doorto. So nöögde he mi to 'n Buddel Beer in sien Sömmerhuuske herin un mit sien Froo, Annegret, tosamen kwemen wi denn bold in 't Protjen un denn dürs dat neet lang, denn vertellde he mi van sien Kummer.
Gerd harr för 'n poor Week dat Roken upgeven un dat blot wiel de Doktor seggt harr, sien Blootdruck weer  to hoch un ok de Zucker weer an d' baverst Kant. „Man nu word he to dick“, sää Annegret, „du kannst hum stadig wassen sehn.“ „Dat stimmt“, sää ik, „dat is mi ok all upfallen, Gerd kriggt nu 'n richtigen lüttjen Ontje.
Tscha, dat is genau de Bredrullje för een de up de seßtig to geiht.“ sää ik. „Un du“, froog Gerd mi, „bist du denn neet ok all aver seßtig?“ „Ja, ja, ik bin all good fivunseßtig", sää ik, „man ik hebb dat Roken noit anfangen un ik bin nu ok neet völ dicker as vör twintig Johren.“ „Denn bist du d'r ja 'n helen Bült beter an“, sää Gerd. „Ja“, meen ik, „man ik hör ja ok neet to de Oord van Minschen de licht dick worden un loop ok dree- veermaal in d' Week 'n Stünn mit mien twee Stocken dör de Feldmark, of up d' Diek langs. Denn hest du an de Butensied dat Water un achtern de Insels un na binnen to kickst du aver dat wiede gröne Land.“
Denn vertellde ich de beiden van de Sörgen, de een van mien Arbeidskollegen harr un de dat haast genau so gung, as Gerd vandaag. Ok hum full dat noor stuur, dat Roken uptogeven man he hett dat denn eenes Daags doch schafft. Aber dat dürs neet lang, do harr he 'n Buuk as 'n Broereeperd, he harr in de Verloop van een Johr haast twintig (!) Kilo tonahmen un weer dootunglückelk. He harr denn bold ok noch dat Supen anfangen un as sien Froo dat neet mehr ofkunn, weer se hum weglopen, torügg to hör Moder. Ok mit sien Arbeitsplatz stunn dat uplesd neet mehr good, dat harr ik ok all murken. Dat Enn van dat Leed weer, dat he eenes Daags mit de Fuust up de Disk hauen dee un vertwiefelt reep: „Dat geiht so neet wieder! Nu hebb ik 't bold al verloren, door mutt sük wat ännern!“ Man he wuss neet, wat he noch sülvst ännern kunn un wo he dat angahn sull. He weer nu wiss heel unnern ankamen.
Un so kwemen wie beid' eenes Daags in d' Middagsstünn in 't Proten un he vertellde mi, wat he up 't Hart harr, haast so as wi nu dooraver proten.
„Un wat hest du hum seggt?“, froog Gerd neeisgierig.
„Tscha, wat sall 'n maken um ut so 'n Düvelsdwarrel weer heruttokamen? Ik bin ja keen Doktor, as du weetst man ik glöv, dat is neet so eenfach as dat utsücht. Door hört 'n helen Bült Mumm un Will to, eerstmaal dat Roken uptogeven un ok up de Dür keen een Zigarett mehr antofaten un denn kummt ok noch dat Problem, wenn du denn to dick worst. Ok bi dat Ofnehmen musst du di good in d' Greep hemmen.
Nu is dat aber ok ja so, dat een, de Will un Mumm genoog hett, dat Roken seker bold upgeven un ok weniger eten deit, wenn he markt, dat hum dat neet good deit un dat Drinken fangt de wiss goor neet eerst an.“
„Du bruukst heel keen bestimmten Diät, du musst blot weniger to eten! So eenfach is dat“, seggt een, de dat Packje sülvst neet hett un doorum völ proten kann.
„Ik meen, dat is neet so eenfach, man heel schofel word dat eerst mit Alkohol. Wenn een denn ok noch  stadig in d' Weertskupp sitt un immer 'n annern Utflücht finnen mutt, worum he dat deit, denn word dat arbarmlik stuur, door weer heruttokamen.
Un doch gifft dat Lü, de dat schafft hemmen bevör dat to laat is.
Heel wichtig is ok, dat dien Froo achter di steiht un unnerstützen deit, wat du di vörnahmen hest.“
„Ja“, sää Annegret, „ik sall hum woll helpen, wenn 't blot dat is. Ik sull villicht eenfach mit minner Fett un ok weniger kaken. Doorför sullen wi lever spazeren gahn, ik kunn ok woll 'n poor Pund ofnehmen.“
Dat is nu all 'n halv Johr her man güstern droop ik Annegret un Gerd tosamen in de Feldmark, beid' nu ok mit Stocken an 't Lopen un nett so blied as 'n Klütje. „De hemmen 't schafft!“, doch ik.

 Johannes de Vries
 

Anmerkung:
Die Geschichte ist frei erfunden. Jede Ähnlichkeit, auch der Namen, mit lebenden Personen wäre rein zufällig und ist nicht beabsichtigt.

..zurück zur Hauptseite
..zurück zur Titel-Übersicht