..zurück
zur Hauptseite
..zurück
zur Titel-Übersicht
Öllern:
„De Fründskupp“
Mennigmaal
is dat heel wichtig, dat du 'n gooden Fründ hest, mit de du di
good
versteihst, de du vertroen kannst un up de du di verlaten kannst, dat
he ok dat, wat du hum anvertroot hest, neet wiedervertellt.
Man
mennigmaal is 'n Fründ, of 'n Fründin, ok neet genoog. Door
sünd
so mennig Fragen of Sörgen, för de du dien Öllern
bruukst, de du
blot dien Öllern vertellen kannst.
Faken
is dat alleen Moder man mennigmaal is dat ok dien Vader, de di
versteiht un de de rechten Worden hett, di weer ut dat Lock
heruttohalen, in dat du fallen bist. Dat mutt ja ok neet partu immer
negativ wesen, wat du kloortoleggen hest, mitunner is dat ja ok
Pläseer, de du eenfach an dien Öllern wiedergeven willt.
Dooraver,
dat du tum Bispill in d' School 'n besünners goden Zensur kregen
hest, of dat du bi de Arbeit besünners good ofsneden hest.
Meesttied
is dat Moder, de sük toeerst mit di freien kann, of de mit di
lieden
mutt, wiel se ja meesttied tohuus is, wenn du kummst.
So
weer dat ok as ik eenes Daags van d' School na Huus kwem un Moder
futt heel upgereegt vertellen muss, wat ik jüst beleevt harr:
„De
dusselige Gerd Ortgies hett Schuld“, sä ik.
„Woran
hett Gerd Ortgies Schuld“? froog mien Moder un sett sük eerstmaal
up 'n Stohl.
„Dat
de Radfohrer door, in d' Klosterstraat, aver d' Kopp kamen is“, sä
ik.
„Oh
Gott, well is aver d' Kopp kamen“? froog Moder.
„Ik
kann dat neet verknusen, wenn he egalweg so angeven mutt, wat he
allens kann un wat he allens beter kann as all de annern. Un do hebb
ik seggt: Ja, lopen kannst du feller as ik, springen kannst du hoger
un wieder as ik un ok in Boxen bist du beter as all de anneren, man
in Reken bist du jüst neet de Beste. - Weetst du Moder, he harr in
Reken nett 'n veer schreven un ik hebb 'n twee kregen.“
„Dat
weer ja woll neet heel so good, hum dat unner de Nös to rieven“,
sä Moder. „Man wat hett dat mit de Radfohrer to doon“? froog
Moder wieder.
„Dat
kummt glieks, Moder. Jan Wienrank meen denn ok noch, dat Gerd völ
Slump hat harr, dat dat noch bi 'n veer bleven is. Un do is Gerd
Ortgies düll worden un hett uns beid' vör de Bost hauen. Du
weetst
ja, wat Gerd för 'n Kraft hett. Ik bin denn bit up de Straat
flagen.“
„Un
de Radfohrer“? froog Moder weer. „Nu, de kunn neet mehr froh
genoog anhollen“, sä ik, „he kunn nett noch um mien Kopp
herumfohren un denn is he tegen de Bordsteenkant knallt.
„Un,
hett he sük sehrdaan?“
„Dat
sall he woll, seker“, sä ik. „He is up de Straat liggen bleven
un ik bin fell, 'n poor Husen wieder, bi de Fürwehr rinlopen un de
hemmen denn de Krankenwagen anropen. Jan is bi de Mann bleven un hett
uppasst, un de Autofohrers wohrschoot.“
„Un
Gerd Ortgies, wor is de ofbleven“? froog Moder.
„De
is weglopen“, sä ik.
„So,
so, de is utbüxt, de Schuppjack“, sä Moder.
„Un
denn hemmen se de ollere Mann in 't Krankenhuus brocht un ik hebb
denn noch sien Rad bi Schlachter Wäken achter 't Huus stellt. De
Lenker hett sük verdreiht un dat Vörrad is 'n Acht.“
„Oh
Gott“, sä Moder, „wat nu, sall ik Vader anropen? --- Gah du man
in d' Tuun un haal 'n poor Blöhmen, ik segg Vader Bescheed un
treck
mi wat anners an, denn gah'n wi in 't Krankenhuus un besöken de
Radfohrer, dat is ja woll dat Minnste wat wi doon könen, 't is ja
all bold dree Ühr, Besökertied. Ik will weten, wo hum dat
geiht.“
„Aber
ik bliev so lang hier tohuus“, sä ik bang.
„Nä,
nä“, sä Moder, „du geihst mit! Wenn een wat verkehrt maakt
hett, denn mutt he ok mithelpen dat dat mögelks good utgeiht. Wie
hemmen dat ja neet wied, aver de Straat un denn noch 500 Meter.“
De
Mann in Zimmer 15, Dierks weer sien Naam, seech neet good ut, he harr
'n dicken Verband um sien Kopp un ok sien Arm weer dick beplastert.
Man he weer fründelk un dat wurr noch beter, as he hören de,
dat ik
de Jung weer, de hum tomötflagen weer un de he haast aver d' Kopp
fohren weer un de so fell de Krankenwagen bestellt harr. - „Ik bin
blied, dat ik di neet doch noch raakt hebb“, sä de Mann. Aver de
dicke Blömenstruuß hett he sük düchtig freit.
Savends,
as Vader na Huus kwem, hebb ik hum dat heele Beleevsel ok vertellt.
He meen denn blot: „De Gerd Ortgies is doch egentlik neet so
verkehrt, he hett dat ja ok neet heel so licht hat, in sien
lüttjet
Leven. Sien Vader is ja woll in 't Rheinland gahn un hett door Arbeid
funnen, na dat he för sien verdreihte Froo uträten is. Du
sullt hum
man Saterdag bi sien Rekenupgaven helpen un Sönndag hest du ja ok
neet so recht wat vör.“ „Sönndag mutt ik doch Football
spölen,
Vader!“
„Football
kannst du immer noch genoog spölen, mien Jung. Nu musst du eerst
maal dien Fründ helpen, de du vör de Kopp stött' hest.
Un
nu gahn wi beiden na Schlachter Wäken un halen dat Fohrrad van
Harm
Dierks hier na Huus, un brengen dat weer up d' Stee. Harm Dierks is
'n ollen Fründ van mi, weetst du? Un denn laat uns man hapen, dat
hum dat bold weer beter geiht.“
Vader
harr dat Vörrad denn ok fell herutmonteert, up de Footdeel doormit
un denn mit beid' Foten d'rup trappen. Dat sä blot „Swupp“ un
denn weer der grootste Slag all weer d'rut. „Nu boo du dat Rad man
weer in“, sä he, „un denn lettst du hum sachtjes dreihen un wenn
de Slag kummt, hollst du dat Rad an un dreihst de een of twee
Spekenschruven för de anner Sied wat faster. - Hier, mit disse
Spekenslötel. - Du kriggst dat fell herut, welke Speek de Felg na
die richtige Sied treckt. - Denn kannst du dat Rad noch 'n poormaal
dreihen laten, anhollen un de Spekenschruven 'n bietje nadreihen, bit
sük dat Rad weer heel liekmatig dreiht.“
Dat hebb ik, mit Vaders Hülp, ok good henkregen, ok de Lenker hebb ik weer liek maakt un de Radfohrer, Dierks, muss blot een Wääk in d' Krankenhuus blieven un denn kunn he mit sien Rad all weer na Huus fohren, un Gerd Ortgies is, bit vandaag, een van mien best' Frünnen. He is Malermeister worden un hett 'n groten Bedriev to föhren. (He verdeent seker 'n helen Bült mehr as ik.) - Tscha, reken must du könen!
Johannes de Vries
Anmerkungen:
Die Geschichte ist frei erfunden. Jede
Ähnlichkeit,
auch der Namen, mit lebenden Personen wäre rein zufällig und
ist nicht beabsichtigt.